zaterdag 27 juli 2013

Na een ontbijtje in ons hotel Parchi del Garda stappen we rond 10.00 uur in de auto richting Oostenrijk. Meteen als we de snelweg opdraaien Stau !! Ja hoor daar gaan we weer. Na de tolpoortjes richting Brenner kunnen we gelukkig weer redelijk door rijden. Onderweg geeft de thermometer 35 graden aan. Net boven het asfalt is de temperatuur veel hoger en op de parkeerplaatsen onderweg voelt het plakkerig onder je voeten. We stoppen een paar keer onderweg. Dan zijn we nog zo'n 40 km van Königleiten verwijderd, joehoe we zijn er bijna denken we. Maar de laatste 40 km is alleen maar bergop. Ons navigatiesysteem geeft het weer op en stuurt ons rechtsaf als er geen rechtsaf is en linksaf als we alleen een ravijn in kunnen rijden. De stemming in de auto daalt. Onze auto heeft moeite met de klim, we zijn vol beladen en onze auto heeft maar een 1.6 motor. In Nederland geen probleem maar hier !!! We zetten de navigatie uit en richten ons de laatst bekende weg B165. Deze weg zien we ook liggen op de kleine plattegrond die ik heb ontvangen van het hotel. We stijgen en stijgen maar. Met een vaartje van 40-50 km per uren klimmen we steeds hoger en hoger. We zien onderweg een heleboel Nederlandse auto's dus we hebben toch vertrouwen dat we goed zitten. Onderweg wordt Lars nog misselijk en we stoppen even. Ik vraag voor de zekerheid meteen maar even de weg. Zit ik nog goed ? Gelukkig kan ik me redelijk verstaanbaar maken in het Duits. En ja hoor we zitten nog steeds goed. "Weiter fahren, die weg geht sehr hoch !" ja dat hadden we al in de gaten !!!! Volgens de vriendelijke Oostenrijkse dame kan het niet missen als we deze weg blijven volgen komen we vanzelf een bord tegen met Königsleiten erop. Daar moeten we dan afslaan en nog verder omhoog. Met de bevestiging dat we zeker goed zitten tuffen we langzaam verder. We komen door het plaatsje Gerlos. Dat ken ik wel van naam ja. Echt skigebied hier. Nu is het echter 35 graden. De stemming in de auto is weer opgeklaard en Lars voelt zich weer wat beter. Wat had je dan gegeten Lars ? Ja gewoon een chocoladebroodje en een Mars. Mmmm misschien een beetje te veel achter elkaar ? Rond de klok van 17.00 uur rijden we het terrein van de Sterngücker op. Toen we het dorp Königsleiten inreden bleven we gewoon de hoofdweg door het dorpje volgen. Ik wist dat het daar aan lag. Carlo spot het hotel als eerste. Yes ! We zijn er ! We parkeren al heel brutaal in de parkeergarage maar omdat er overal Privat op de muur staat rijden we er toch maar weer uit en parkeren voor het hotel. We zoeken de receptie op. De vriendelijke receptioniste zegt: "Hallo na sie sind beschtimmt die familien Hartman". Wij verbaast maar er kwam nog maar 1 familie met een kind.  We krijgen de sleutel van appartement 121 en een heleboel uitleg over wat er in de omgeving te doen is en een kortingskaart voor de regio. We kunnen tussen 18.00 - 20.00 uur dineren en wat willen we vandaag eten ? We kiezen allemaal een lekker schnitzel. We mogen de auto inderdaad in de parkeergarage zetten. Ieder appartement heeft zijn eigen plaats. Vanuit de parkeergarage gaat er een deur rechtstreeks naar het trappenhuis van de appartementen. Het appartement is geweldig. Lekker groot ! Klik maar eens op de foto's. Ik sprint nog even naar de Spar om wat boodschappen te doen, Wat te drinken, koffie en een koekje. 's Avonds worden we door een aardige dame naar ons tafeltje gebracht. De rest van onze vakantie wordt dat onze vaste tafel. Het eten is lekker. 's Avonds koelt het hier in de bergen heerlijk af en er valt zelfs een buitje. Tot laat in de avond kun je vanaf ons balkon het onweer boven de alpen zien. Ik werk eindelijk mijn blog weer eens bij en we zetten lekke een kopje koffie. Vanaf ons balkon hebben we een prachtig uitzicht, we zien zelfs de eeuwige sneeuw en niet eens zo ver weg kun je nagaan hoe hoog we zijn. Rond middernacht klimmen we in ons nieuwe bedje. We slapen als een blok !